18 lipca

Cześć!

Hej!

Siema!

Drogi pamiętniku!

Dziś cały dzień padało. A przez to nie widziałam się z Michałem. Na szczęście cały czas pisaliśmy ze sobą. Jej! On mi się coraz bardziej podoba! Jest taki miły, sympatyczny, uśmiechnięty! A te jego oczy! Niebo zamknięte w tęczówkach!

Oczywiście Ula się wszystkiego domyśla. I co ja biedna mogę. No, oczywiście jej wszystko powiedziałam. Była trochę zła, że tak późno się o tym dowiedziała, ale z drugiej szczęśliwa. W końcu nie co dzień Twoja najlepsza przyjaciółka się zauroczyła chłopakiem.

Stwierdziła, że ratownika sobie odpuści, bo woli poznać kolegów Michała.

A i tu uwaga, w piątek organizują imprezę, na którą nas zaprosili. Już się nie mogę doczekać!

Tylko cholerka, co ja na nią założę?

Robiłyśmy generalny przegląd szafy, i się okazuje, że nic nie jest odpowiednie. Jutro jedziemy do Słupska na mega wielkie zakupy, przez co mam jutro dzień wolny.

Znając życie, to Ula będzie mnie ciągnąć po wszystkich sklepach, a ja z miną męczennicy będę udawać, że to jest w porządku.

Ale to dopiero jutro.

Właśnie Michał napisał mi, że chciałby wpaść do mnie teraz. W sumie, to teraz na chwilę może. I tak też mu napisałam.

Już poszedł, a ja po całym pokoju czuje zapach jego perfum. Niech one się nigdy nie ulatniają!

No a teraz Ci opowiem co robiliśmy.

Więc jak przyszedł, to było tak trochę nerwowo. No bo moja mamuśka sprawę zbadała i co? Oczywiście (choć, zawsze to ja sama mam sobie robić kolację) wpada z talerzem pełnych kanapek. No i się zaczęło Córciu, nie przedstawisz mi Twojego kolegi. Mówię jej, że to Michał. A ona do niego: Miło mi. Jestem Anka. Możesz mi mówić po imieniu, albo jak tam chcesz. Tylko proszę pani nie toleruję! I mu palcem groziła. On tylko kiwał głową i z przerażeniem na nią patrzył. Chyba się szalonej Anki wystraszył. No ale jak już wyszła z pokoju i zostawiła nas samych, to było super.

Wygłupialiśmy się, biliśmy poduszkami.

W pewnym momencie ( naprawdę nie wiem jak to się stało) było tak, że on trzymał moje ręce w swojej jednej nad moją głową. Leżałam pod nim. I już myślałam, że on mnie pocałuje ( bo tak wlepił we mnie te swoje oczy), a tu zaczął mnie łaskotać. Próbowałam się bronić, ale oczywiście, to on był tym silniejszym, i w dogodnej pozycji.

Jak już przestał mnie torturować, to dostał poduszką w głowę ode mnie. Na co zaczął się śmiać.

A ten śmiech, to zdecydowanie najpiękniejsza melodia!

A bycie w jego ramionach, to najcudowniejsze uczucie!

A jego dotyk, wręcz pali moją skórę!

Później pokazywał mi swoje filmiki na telefonie, jak wkręca kumpli. Z niego jest istny geniusz zła! Nie wiem, czy chciałabym zostać ofiarą jego żartów!

Niestety, ale musiał nastać czas, kiedy pasowało by się rozstać. Może to dziwne, ale jakaś większa część mnie chciała, żeby on został ze mną na noc.

Ale bądźmy realistami. Anka, mimo że to szalona kobieta, to nigdy nie przystałaby na coś takiego. A jego kumple już by pisali jakąś historię…

No ale jak wychodził, to jeszcze w moim pokoju pocałował mnie w policzek na dobranoc.

Te jego usta! Ahhh!

Nawet nie próbuję sobie wyobrażać, co by było, gdyby znalazły się na moim ciele. Bajka!

Później stałam na balkonie i patrzyłam ja wraca do siebie.

On zdecydowanie jest moim narkotykiem!

I znowu nie zasnę!

Przez pół nocy wczoraj o nim myślałam, po naszej randce. To co będzie dziś?

Do jutra!    

---------------------------------------

No i taki jest ten Michał nasz!

Komentujcie!

Witam bardzo serdecznie nowe czytelniczki! Jest mi mega miło, że postanowiłyście poświęcić swój czas, i przeczytać moje wypociny!

Oczywiście, też dziękuje, tym co są ze mną od początku! 

Jesteście MEGA SUPER!!

Tak mnie wzięło na czułości :D

Z kolejnym widzimy się w sobotę 15.08

Do następnego!

Marcyśka

Ps. Zachęcam do obserwacji bloga i na moją stronę na fb :)