19 lipca

Cześć!

Hej!

Siema!

Drogi pamiętniku!

Tak jak Ci wczoraj pisałam- zakupy z Ulką to jedna wielka masakra. Ciągała mnie po wszystkich sklepach, kazała przymierzać stertę  ubrań, by w większości przypadków uznać, że się nie nadają. Jedyny plus tego jest taki, że jakoś w nich wyglądam.

Ostatecznie kupiłam genialną białą sukienkę. Jest śliczna! Gładka u góry, a od połowy koronkowa, bez ramiączek i sięga mi za połowę uda! Jestem w niej zakochana! I chyba w niej pójdę jutro na imprezę do chłopaków.

Na sobotę mam kupioną też sukienkę, która jest kremowa, a dół sukienki jest przeszyty wzorem z czarnych cekin. Taka elegancka, ale całkiem w moim stylu.

Oczywiście nie byłabym sobą, gdybym nie kupiła sobie za dużej bluzy z kapturem. Tak, uwielbiam je!

No i do tego kilka podkoszulek, szorty, i jeansy.

Ulka bardziej poszalała ode mnie. Z każdego sklepu wychodziła z siatką, ale i tak mi marudziła, że nie ma co na siebie włożyć na jutro.

Ostatecznie uznała, że mała czarna z koronkowymi rękawkami będzie odpowiednia.

I tak w zasadzie minęła mi większa część dnia.

Będąc na zakupach cały czas pisałam z Michałem. Był zawiedziony tym, że się nie widzieliśmy przed moim zakupowym wyjazdem.

Mówił mi, że był z chłopakami na plaży, i oczywiście grali w siatkówkę. Śmiał się, że nawet na wakacjach nie może odpocząć od pracy. Ale w końcu ją uwielbia, i mu to aż tak bardzo nie przeszkadza.

Wróciłam mega zmęczona do domu. I w planach miałam leżenie przed telewizorem. I tak też bym uczyniła, gdyby nie fakt, że Michał złożył mi niezapowiedzianą wizytę.

Szalona Anka oczywiście była tym faktem zachwycona. Mimo to nie odpuściła sobie robienia kanapek i jej tekstów. Dziś hitem było jej twierdzenie: Wiesz Michał, ja tam nie mam nic przeciwko temu, żeby moja córka się spotykała z chłopakami, ale wolałabym, żeby uniknęła moich błędów. Ciąża w młodym wieku stwarza strasznie dużo kłopotów.

W tym momencie myślałam, że ja zabije, poćwiartuję i wrzucę w czarnym worku do morza.

Winiar siedział i patrzył się na nią, jakby miał do czynienia z osobą chorą psychicznie.

Później w pokoju robił mi przesłuchanie, czy Anka zawsze tak ma. Oczywiście, że nie, ale musi czymś straszyć swojego ewentualnego zięcia.

Misiek był tak dobry, że pomógł mi w męczącej pracy, czyli w oglądaniu telewizji.

On kompletnie nie nadaje się do wspólnego oglądania! Co scena to on musiał komentować. Dosłownie wszystko było złe! A to, że aktorka chodzi po domu w butach, a to że żaden rodzic się tak nie zachowuje, i można by tak wymieniać w nieskończoność…

Niestety dziś obyło się bez większej dozy czułości z jego strony. Poza tym, że owijał sobie wokół palca kosmyki moich włosów i czasem, gładził wierzch mojej dłoni, to nie był w stanie nic więcej z siebie wykrzesać.

Smutno mi trochę z tego powodu, bo liczyłam na więcej…

Może jutro się czegoś doczekam?

Tylko jak wychodził ode mnie (tym razem na oczach Anki), pocałował mnie w policzek.

Myślałam, że Anka się utopi w łyku tego co ona wtedy piła.

Na szczęście się obyło bez scen dramatycznych, a odkaszlnięcie wystarczyło.

Później miałam wykład, że nie powinnam tak szybko ulegać Michałowi. Bo przecież on robi ze mną co tylko chce. A to ja powinnam go owinąć sobie wokół palca…..       

Mówiłam już coś o zabijaniu? To chyba nie muszę się powtarzać.

To chyba tyle na dziś!

Do jutra! 
--------------------------------
Specjalnie dla Was- szalona Anka! :D 
I Winiar w opcji "Kochanie nie dziś, boli mnie głowa"! ( Tłumaczyć chyba nie muszę :D)
Komentujcie!! :D
Umówmy się, że kolejne rozdziały będą dodawane we wtorki, czwartki i soboty :) 
A zatem z kolejnym widzimy się we wtorek :D 18.08
Zachęcam do obserwacji bloga! 
I do następnego!
Marcyśka 
Ps. Wam też tak szybko lecą wakacje? :(:( zdecydowanie nie lubię tego!